Wydawca treści Wydawca treści

Narciarstwo biegowe

O ile skoki narciarskie to sport dla wyczynowców, to biegać na nartach może prawie każdy. A leśne ścieżki wydają się do tego wręcz stworzone.

Narciarstwo biegowe jest o wiele mniej popularne od zjazdowego, choć łatwiejsze do uprawiania. Nie trzeba wyjeżdżać w góry, nie potrzeba jest infrastruktura z wyciągami i kolejkami (nie trzeba też stać w kolejkach do nich). Wystarczą narty, kijki i rozległy, zaśnieżony teren. No właśnie, zaśnieżony. To zapewne kapryśna aura jest przyczyną małej popularności narciarstwa biegowego. Tras do biegania nie da się sztucznie zaśnieżać, jak to się robi na stokach. Na szczęście, w ostatnich latach przez przynajmniej kilka tygodni w roku można liczyć na dostatek białego puchu...

Gdzie szukać terenów do biegania? Oczywiście w lasach. Nadają się do tego prawie wszystkie szlaki i ścieżki turystyczne wytyczone przez leśników. Samych szlaków pieszych jest dziś w Lasach Państwowych ponad 22 tysiące. Drugie tyle mamy szlaków rowerowych i konnych, które również świetnie mogą służyć temu celowi. W efekcie każdy mieszkaniec Polski, niezależnie w którym zakątku kraju się znajduje, w ciągu 30 minut dojedzie samochodem do miejsca, gdzie da się pobiegać na nartach. O najbliższych trasach można się dowiedzieć z serwisu Czaswlas.pl lub w siedzibie nadleśnictwa.

Zanim pójdziesz do sklepu

Przed inwestowaniem w sprzęt warto najpierw sprawdzić czy to rzeczywiście sport dla nas. Zanim pójdziemy więc do sklepu, najlepiej jest skorzystać z wypożyczalni. W Warszawie za komplet nart z kijami i buty zapłacimy 10-25 zł za godzinę lub 25-60 zł za dobę. W mniejszych miastach ceny są zbliżone do dolnych stawek spotykanych w stolicy.

Decydując się na zakup nart biegowych, najpierw należy sobie zadać pytanie: jak będziemy biegać? Początkujący, na pewno powinien odpuścić sobie narty wyczynowe, dla zawodowców, i raczej nie zastanawiać nad nartami sportowymi, przeznaczonymi do startów w zawodach dla amatorów.
Naukę najlepiej zacząć na nartach klasy turystycznej. Wielu producentów wyróżnia jednak zamiast niej trzy jeszcze węższe kategorie. Narty fitness są przeznaczone dla osób regularnie biegających na nartach, traktujących tę dyscyplinę jako normalną aktywność fizyczną, ale niemających zacięcia sportowego. Rekreacyjne polecane są dla osób, dla których to rodzaj turystyki, jeżdżących czasami poza przygotowanymi trasami, w łagodnym terenie – dlatego narty takie są nieco szersze, by nie zapadały się w śniegu. Deski back country przeznaczone są do poruszania się po trudniejszym terenie. Są nie tylko szersze, ale i krótsze. Często mają wzmacniane krawędzie.

Dla początkujących zdecydowanie najlepszym wyborem będą narty rekreacyjne: stabilniejsze i nieco wolniejsze. Niektórzy firmy oferują też inne narty dla mężczyzn i inne dla kobiet. Te dla pań, poza odmienną kolorystyką, są często nieco sztywniejsze, co ułatwia bieganie.

W jakim stylu

Kolejną ważną sprawą do rozważenia jest styl, którym zamierzamy biegać. Jeśli dopiero zaczynamy naszą przygodę z biegówkami, będzie to z pewnością styl klasyczny. Jest spontaniczny - nasze ciało wykonuje ruchy zbliżone są do tych, co przy chodzeniu lub bieganiu - łatwiejszy do opanowania, niż bardziej - techniczny – styl łyżwowy. Ten może się okazać naturalny dla osób, które regularnie jeżdżą na rolkach - jest o ok. 10-15 proc. szybszy od klasycznego, ale też wymaga od biegacza lepszej kondycji.
Przewaga stylu klasycznego nad łyżwowym polega m.in. na tym, że można nim biegać nawet w kopnym śniegu i w trudnym terenie. Drugi wymaga szerokich i ubitych tras, takich jakie spotkamy w zasadzie tylko na zawodach.

Narty do stylu klasycznego są o 10-20 cm dłuższe od tych do stylu łyżwowego, a kijki o 10-15 cm krótsze. Deski klasyczne są dużo bardziej wygięte (środkowa część unosi się nad podłożem), noski są wyższe, a taliowanie głębsze (ułatwia to skręcanie). Są też elastyczniejsze. Wybierając sprzęt, powinniśmy przyjrzeć się ślizgom. W połowie dostępnych na rynku nart do stylu klasycznego ślizg pod stopą biegacza ma fakturę przypominającą rybią łuskę - taka budowa ślizgu ułatwia narciarzowi odbicie się. W klasycznych ślizg pod stopą trzeba smarować „na trzymanie", a na pozostałej długości - „na poślizg". Narty z rybią łuską na ślizgu są więc łatwiejsze w przygotowaniu, ale też nieco wolniejsze.

Fachowcy nie polecają zakupu nart uniwersalnych. Bieganie na nich sprawi mniej przyjemność, niż na przeznaczonych do konkretnego stylu. Niemożliwe jest też bieganie na przemian różnymi stylami podczas jednego wypadu, bowiem konieczne jest zastosowanie odmiennej techniki smarowania.

Biegówki różnią się od siebie także sztywnością, choć zwykle dotyczy to sprzętu wyczynowego i sportowego. Generalną zasadą jest, że im narciarz jest cięższy i silniejszy, tym sztywniejsze narty może wybrać.

Buty dobieramy do rodzaju nart, których będziemy używać. Przy stylu klasycznym buty są nieco niższe i mają bardziej elastyczną podeszwę niż przy stylu łyżwowym.

Ubrania nie są, na szczęście, tak kosztowną inwestycją, jak w wypadku narciarstwa zjazdowego. Włożyć można ocieplane legginsy, a nawet spodnie rowerowe. Zupełnie natomiast nie sprawdzą się kombinezony, których używamy na stoku narciarskim - są zbyt obcisłe i sztywne, przez co krępują ruchy. Nie ma potrzeby, przynajmniej na początku, inwestować w bardzo drogie kurtki, technologiczne bluzy i termiczną bieliznę. Dopóki nasz bieg na nartach będzie przypominał codzienny spacer, możemy z powodzeniem używać codziennych ubrań, o ile będą chroniły przed wiatrem. Dopiero kiedy zaczniemy uprawiać ten sport intensywnie, pomyślmy o zakupie specjalistycznego stroju.

Spacer na deskach

Bieganie na nartach wpływa na nasz organizm podobnie, jak nordic walking, który przecież powstał jako forma letnich treningów dla… uprawiających bieganie na nartach. Sunąc na biegówkach, wykorzystujemy dwa razy więcej mięśni niż podczas chodzenia, a prawdopodobieństwo nabawienia się kontuzji nie jest większe niż czasie zwykłego chodzenia po śniegu. Już w czasach prehistorycznych mieszkańcy Północnej Europy zaczęli używać czegoś, co przypominało narty, właśnie po to, by ułatwić sobie poruszanie się po pokrytym śniegiem terenie. A we współczesnej Skandynawii każdy, przynajmniej raz w życiu, miał biegówki na nogach.

To doskonały zimowy trening dla tych, którzy na co dzień biegają lub jeżdżą na rolkach, a także świetnym sposób na wzmocnienie nóg dla wszystkich planujących ferie na stoku narciarskim. Szczególnie zdrowe jest uprawianie tego sportu w lesie, gdzie powietrze jest wspaniałe, bez porównania czystsze niż w mieście, w którym przebywamy na co dzień, a cisza i spowite w bieli drzewa podziałają na nas kojąco. Czego chcieć więcej?


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nasze lasy

Nasze lasy

Nadleśnictwo Wałcz leży na terenie gmin: Wałcz, Jastrowie, Mirosławiec, Miasto Wałcz; Krainie Wielkopolsko – Pomorskiej ( III); Mezoregionach: Pojezierza Wałeckiego (III-6) i Równiny Wałeckiej (III-7)

Nadleśnictwo Wałcz położone jest w południowo-wschodniej części województwa zachodniopomorskiego oraz w północno-zachodniej części województwa wielkopolskiego.

               Pod względem podziału administracyjnego stworzonego w Lasach Państwowych Nadleśnictwo Wałcz jest jednym z 20 Nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile.

Zgodnie z Zarządzeniami Nadleśniczego NR 58/2013 z dnia 30.12.2013 roku i NR 57/2014 z dnia 30.12.2014 roku Nadleśnictwo Wałcz od dnia 01.01.2015r. roku składa się z 11 leśnictw (taka sama ilość jak w poprzednim 10-leciu) położonych w jednym obrębie leśnym Wałcz.

 

Budowa geologiczna gleby: Na terenie Nadleśnictwa Wałcz dominują gleby rdzawe zajmujące około 83% powierzchni. Pozostałą część zajmują odpowiednio gleby: bielicowe, murszowe, torfowe, murszowate, płowe i gruntowoglejowe.

Przeciętna wysokość: 110-160 m. n.p.m.

Klimat: Klimat obszaru Nadleśnictwa Wałcz został zakwalifikowany (wg Gumińskiego) do pomorskiej dzielnicy rolniczo-klimatycznej. Na terenie tym ścierają się wpływy klimatu morskiego i kontynentalnego, przy czym większy udział przejawiają cechy pierwszego z wymienionych.

            Opady atmosferyczne wynoszą ok. 600 mm rocznie. Średnia temperatura roczna wynosi ok. 7,5oC; średnia temp. stycznia od –2,0oC do –2,5oC; średnia temp. lipca od 17,0oC do 17,5oC.

            Długość okresu wegetacyjnego wynosi ok. 200 dni. Przymrozki wiosenne występują do 30 kwietnia w skrajnych przypadkach do 30 maja. Czas trwania zimy wynosi przeciętnie 80-90 dni, a czas zalegania pokrywy śnieżnej wynosi ok. 50-60 dni.

Powierzchnia ogólna: 17150,79 ha , w tym leśna 15934,78 ha.

Przeciętna zasobność drzewostanów: 262  m3/ha

Przeciętny wiek drzewostanów: 58 lat

Struktura wiekowa drzewostanów wg powierzchni przedstawia się następująco:

Klasy i podklasy wieku

stan na 01.01.2015r.

ha / m3

%

 

 

 

Przestoje

46947

1,13

Ia

989,14

6,36

90

0,00

Ib

1393,41

8,96

37705

0,91

IIa

1275,36

8,20

124125

2,98

IIb

1080,06

6,94

200405

4,82

IIIa

1733,27

11,14

507905

12,21

IIIb

3011,11

19,36

977980

23,51

IVa

1602,91

10,30

549225

13,20

IVb

869,79

5,59

310715

7,47

Va

1209,28

7,77

471630

11,34

Vb

685,41

4,41

251820

6,05

VI

874,19

5,62

378325

9,09

VII

203,66

1,31

87420

2,10

VIII i wyższe

114,99

0,74

55105

1,32

KO

496,59

3,19

153780

3,70

KDO

 

15,54

0,10

6875

0,17

Ogółem

15554,71

100

4160052

100

 

Udział typów siedliskowych lasu (typów żyzności gleby ) :

 

 

 

 

 

Typ siedliskowy

pow. ha

%

1

4

5

Bśw

6430,17

40,35

Bw

0,48

0,00

BMśw

5119,68

32,13

BMw

285,99

1,79

BMb

82,14

0,52

LMśw

2513,84

15,78

LMw

158,94

1,00

LMb

62,03

0,39

Lśw

472,70

2,97

Lw

53,37

0,33

Ol

556,20

3,49

OlJ

144,94

0,91

54,30

0,34

Ogółem

15934,78

100

 

Przyjęte wieki rębności

 

Db, Js – 140 lat

So, Md, Bk – 100 lat

Św, Brz, Ol, Gb, Kl – 80 lat

Os, Olsz – 60 lat

Tp – 40 lat

W Nadleśnictwie Wałcz rocznie wysadza się w ramach zalesień  gruntów porolnych i odnowień na powierzchniach otwartych ok. 177 hektarów, a średnia ilość pozyskiwanego drewna to 90887 m3 rocznie.