Wydawca treści Wydawca treści

Rezerwaty

Na terenie lasów nadleśnictwa występują 3 rezerwaty przyrody. Łączna powierzchnia rezerwatów w nadleśnictwie wynosi 456,89 ha co stanowi 2,68 % powierzchni ogólnej nadleśnictwa. Dla porównania ten sam wskaźnik dla kraju wynosi 0,61%.

„Golcowe Bagno"  - rezerwat florystyczny, tofowisk przejściowych o powierzchni 123,83 ha. Został powołany na mocy Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 listopada 1990r. z powierzchnią 123,83 ha.

            Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych rzadkich, cennych  i ginących gatunków flory przede wszystkim torfogennej.

            Torfowiska znajdujące się w rezerwacie tworzą jeden z największych powierzchniowo obiektów tego typu w kraju. Na obszarze torfowisk zachodzą ciągle procesy torfotwórcze, powodując m.in. stały coroczny przyrost złoża torfowego na grubość.

            Flora rezerwatu na obszarze trzęsawisk i bagien składa się z wybitnie wyspecjalizowanych gatunków roślin, która jako całość stanowi unikatowe zbiorowisko w skali kraju, Europy. Występująca tu grupa mchów torfowców, wśród których są bardzo rzadkie gatunki takie jak : Sphagnum cuspidatum, Sphagnum fallax, Sphagnum fimbriatum, Sphagnum magellanicum, Sphagnum rubellum, stanowi niemal połowę przedstawicieli Sphagnales w Polsce. W rezerwacie stwierdzono występowanie rzadkich gatunków m.in. turzycy bagiennej Carex  limosa , przygiełki białej Rhynhospora alba oraz  np. bagnicy torfowej Scheuchzeria palustris – najbogatszego stanowiska bagnicy w pasie nadbałtyckim Polski. Ochroną ścisłą objęte są występujące w rezerwacie : bagnica torfowa Scheuchzeria palustris, rosiczka okrągłolistna /Drosera rotundifolia/, widłak goździsty Lycopodium clavatum, bagno zwyczajne Ledum palustre, ochroną częściową objęte są stwierdzone w rezerwacie : bobrek trójlistkowy  Menyanthes trifoliata/,  płonnik pospolity /Polytrichum commune/, płonnik cienki /Polytrichum strictum/, kruszyna pospolita Frangula alnus. Ponadto  spośród 15 gatunków torfowców /Sphagnum spp./ występujących w rezerwacie część jest pod ochroną ścisłą jak np. : Torfowiec szpiczastolistny /Sphagnum cuspidatum/, Torfowiec frędzlowany /Sphagnum fimbriatum/, Torfowiec magellański /Sphagnum magellanicum/, Torfowiec czerwonawy /Sphagnum rubellum/, a część pod ochroną częściową jak np.: Torfowiec kończysty /Sphagnum fallax/.

 

„Glinki"  -  rezerwat leśny o powierzchni 15.70 ha. Został powołany na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 12.07.1974r.( Monitor polski nr 28 poz. 172 z 1974r.).

            Celem ochrony jest zachowanie zróżnicowanego fragmentu lasu liściastego z licznymi drzewami pomnikowymi.

            Rezerwat stanowi jeden z niewielu fragmentów żyznej buczyny niżowej w okolicach Wałcza. Drzewostan rezerwatu jest wielopiętrowy i wielogatunkowy, pierwsze piętro tworzą 190-letnie buki z dębem, w skład drugiego piętra wchodzą 110-letnie graby, buki i dęby a niższe warstwy reprezentują przede wszystkim buki i graby w wieku 70 lat, ponadto w niektórych miejscach rezerwatu obserwować można podrosty i naloty bukowe.

            Spośród licznych gatunków flory występujących na terenie rezerwatu wymienić należy : kruszczyka szerokolistnego Epipactis latifolia, przylaszczkę Hepatica nobilis – gatunki podlegające ścisłej ochronie;  porzeczkę czarną Ribes nigrum, kruszynę pospolitą Frangula alnus, marzankę wonną Asperula odorata - podlegające ochronie częściowej.

            W rezerwacie występują dwa zespoły roślinne: Galio odorati-Fagetum (Melico – Fagetum), oraz Stellario-Carpinetum.

          

„Wielki Bytyń"– rezerwat krajobrazowy, przy czym  istotna część walorów krajobrazu dotyczy jezior. Został powołany na podstawie Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska I Zasobów Naturalnych z dnia 11 maja 1989r. ( Monitor Polski Nr 17, poz. 120 z 1989r.) z łączną powierzchnią 1826,55 ha ( na terenie Nadleśnictwa Wałcz znajduje się 317,36 ha).

            Celem ochrony ( wg Zarządzenia MOŚIZN z 11 maja 1989r.) jest „zachowanie przyrodniczych wartości jezior oraz swoistych cech krajobrazu", opracowywany obecnie plan   ochrony rezerwatu proponuje następujące sformułowanie : „ Celem ochrony rezerwatu Wielki Bytyń jest zachowanie, w stanie najkorzystniejszym z przyrodniczego punktu widzenia, naturalnej różnorodności biologicznej (zarówno gatunkowej, jak i biocenotycznej, wraz z niektórymi spontanicznymi procesami zachodzącymi w fitocenozach) oraz krajobrazowej rynny jeziora Bytyń Wielki z zatokami, jeziora Betyń Mały, J. Bobkowego i Głębokiego oraz otaczających je wysoczyzn morenowych."

            Rezerwat Wielki Bytyń jest jednym z największych tego typu obiektów w Polsce i największym rezerwatem w województwie zachodniopomorskim. W rezerwacie wg najnowszego planu ochrony rezerwatu stwierdzono 455 gatunków roślin naczyniowych, co stanowi blisko 29% flory całego Pomorza Zachodniego i ponad 15 % flory całego kraju.

            Łącznie w rezerwacie stwierdzono występowanie 47 gatunków podlegających ochronie prawnej (w tym 21 – ścisłej), przy czym w części rezerwatu położonej na terenach Nadleśnictwa Wałcz obserwowano ponad 50% tychże gatunków. Spośród roślin objętych ochroną częściową występujących na terenie rezerwatu ( w Nadleśnictwie Wałcz) wymienić należy : Mokradłoszkę zaostrzoną /Calliergonella cuspidata/,  Drabika drzewkowatego /Climacium dendroides/, Bielistkę siwą /Leucobrylum glaucum/, Rokietnika pospolitego /Pleurozium schreberi/, Płonnika pospolitego /Polytrichum commune/, Płonnika cienkiego  /Polytrichum strictum /, Brodawkowca czystego /Pseudoscleropodium purum /, Torfowca kończystego /Sphagnum fallax /, Konwalię majową /Convallaria majalis /, Kruszynę pospolitą /Frangula alnus/, Przytulię wonną /Galium odoratum/, Bobrka trójlistkowego /Menyanthes trifoliata/, Grążela żółtego /Nuphar lutea/, Pierwiosnka lekarskiego /Primula veris/, Porzeczkę czarną /Ribes nigrum/, Kalinę koralową /Viburnum opulus/. Gatunki objęte ochroną ścisłą obserwowane w tej części rezerwatu to : Bagnica torfowa /Scheuchzeria palustris/, Kłoć wiechowata /Cladium mariscus /, Nasięźrzał pospolity /Ophioglossum vulgatum/,  Wawrzynek wilczełyko /Daphne mezereum /, Rosiczka okrągłolistna  /Drosera rotundifolia/, Torfowiec ostrolistny /Sphagnum capillifolium /, Torfowiec błotny /Sphagnum palustre /, Paprotka zwyczajna /Polypodium vulgare /, Przylaszczka pospolita /Hepatica nobilis/, Bagno zwyczajne /Ledum palustre/, Pływacz /Utricularia spp./.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Koronawirus: jak bezpiecznie wybrać się do lasu w czasie epidemii?

Koronawirus: jak bezpiecznie wybrać się do lasu w czasie epidemii?

Nadzwyczajne środki wprowadzone w celu spowolnienia rozprzestrzeniania się koronowirusa SARS-CoV-2

Nadzwyczajne środki wprowadzone w celu spowolnienia rozprzestrzeniania się koronowirusa SARS-CoV-2, zwłaszcza zalecenie maksymalnej izolacji społecznej („zostań w domu"), sprawiły między innymi, że znacznie więcej Polaków odwiedza lasy. Leśnicy apelują, by nie tworzyć przy okazji wypraw do lasu skupisk ludzi, które mogą stanowić zagrożenie epidemiologiczne. Dla własnego i innych bezpieczeństwa wybierajcie większe kompleksy leśne, unikajcie najpopularniejszych turystycznie miejsc, odkrywajcie nowe miejsca, odwiedzajcie las raczej w dni powszednie, rano albo wieczorem.

Ze względów bezpieczeństwa obecnie niedostępne są zamknięte obiekty Lasów Państwowych, takie jak ośrodki edukacyjne. Odwołaliśmy też wszelkie zajęcia, warsztaty, zielone szkoły czy wycieczki. Lasy w naszym zarządzie pozostają natomiast otwarte dla każdego. Nie dziwi nas, że w ostatnich dniach cieszą się zwiększonym zainteresowaniem.

Leśne spacery pozwalają odetchnąć po długim siedzeniu w domu, utrzymać kondycję i budować odporność, rozładować duży stres związany z koronawirusem i zmianami, jakie wniósł w nasze życie. Takie wyprawy musimy jednak planować z głową, podchodząc do nich inaczej niż kiedyś. „Jeśli chcecie zapewnić dzieciom porcję świeżego powietrza, pójdźcie do lasu. Spacerujcie, ale tam, gdzie nie ma ludzi!” – zaleca Główny Inspektorat Sanitarny. To samo radzą epidemiolodzy i inni lekarze.

Szukając odosobnienia na łonie natury nie powinniśmy, nawet mimowolnie, przyczyniać się do tworzenia „sztucznego tłumu”, który ułatwia szerzenie się epidemii. Tymczasem leśnicy obserwują skokowy wzrost liczby odwiedzających lasy, zwłaszcza w okolicach dużych miast, którzy często gromadzą się w wybranych miejscach i porach.

Dla przykładu, liczba osób na monitorowanych trzech szlakach (Alicji, Korzeni i Wiewiórki) w lesie w pobliżu Leśnego Ogrodu Botanicznego Marszewo w Nadleśnictwie Gdańsk (sam ogród jest zamknięty) od końca lutego wzrosła zauważalnie. Dotyczy to zwłaszcza weekendów między godzinami 13.00 a 15.00. W niedzielę 15 marca br. najpopularniejszy z tych szlaków odwiedziło bez mała 300 osób, niemal dwa razy więcej niż zwykle w takim okresie. Podobnie jest w przypadku popularnej ścieżki Królewskie Źródła w podradomskiej Puszczy Kozienickiej (Nadleśnictwo Kozienice), którą w piątek 13 marca odwiedziło aż blisko 1100 osób, m.in. wypełniając szczelnie autami leśny parking.

Prosimy gorąco: przede wszystkim siedźcie w domach, a jeśli już wybieracie się na spacer do lasu, zaplanujcie go tak, by nie potęgować zagrożenia dla siebie i innych. Lasów mamy mnóstwo, wszędzie w nich spacer jest tak samo zdrowy i przyjemny. Dlatego nie wybierajcie najpopularniejszych, „gorących turystycznie” atrakcji, lecz odkrywajcie w okolicy nowe leśne zakątki, mniej uczęszczane, gdzie łatwiej zachować maksymalne możliwe odosobnienie.

 

Mamy w Polsce dość lasów (9,3 mln ha, w tym 7,2 mln ha w samych Lasach Państwowych), by każdy mógł znaleźć takie miejsce dla siebie. Lepszą porą na wyprawę będą też godziny poranne albo przed zachodem słońca i dni powszednie niż weekendy, bo wtedy ludzi w lesie jest mniej. Nastawcie się raczej na krótkie spacery niż dłuższe wycieczki krajoznawcze, unikajcie też ryzykownych zachowań, które mogłyby skutkować koniecznością wzywania służb ratunkowych – te mają obecnie ważniejsze zadania i są bardzo obciążone z powodu walki z SARS-CoV-2.

Najaktualniejsze informacje o dostępności infrastruktury w poszczególnych nadleśnictwach można znaleźć na ich stronach internetowych lub profilach społecznościowych.

Jak mądrze zaplanować odwiedziny w lesie w czasach epidemii dowiecie się z poradnika przygotowanego przez Lasy Państwowe: