Wydawca treści
Zasoby Nadleśnictwa Wałcz
Rozmieszczenie powierzchniowe TSL w przypadku drzewostanów Nadleśnictwa Wałcz ma w dużej mierze charakter kompleksowy. Najuboższa pod kątem siedliskowym jest jego północna część, gdzie zdecydowanie dominują siedliska borowe (głównie bory świeże). Na pozostałym obszarze najbardziej znaczący udział mają bory mieszane oraz lasy mieszane. Występujące na terenie Nadleśnictwa typy siedlisk wilgotnych oraz lasu świeżego znajdują się głównie w jego południowej części.
W Nadleśnictwie Wałcz dominują siedliska borowe. Ich udział wynosi blisko 75%. Siedliska lasowe stanowią niecałe 21%. Stosunkowo licznie występują tu siedliska olsów, których udział to prawie 4,5% powierzchni. Siedliska wilgotne i bagienne dotyczą bez mała 9% ogólnej powierzchni leśnej zalesionej i niezalesionej Nadleśnictwa.
Na terenie Nadleśnictwa opisano kilka cennych przyrodniczo typów siedliskowych lasu, tj.: BMb, LMb i Lł, które razem zajmują nieco ponad 1,2% powierzchni leśnej zalesionej i niezalesionej.
Wg stanu na 01.01.2015 r. drzewostany Nadleśnictwa tworzą 24 gatunki drzew wg rzeczywistego udziału, z czego 16 to gatunki panujące.
Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna zajmująca ponad 85% powierzchni leśnej. Wśród innych gatunków panujących najliczniej występują drzewostany z głównym udziałem olszy, zajmujące około 4,6% powierzchni oraz dębu i brzozy, zajmujące odpowiednio ponad 3,4% oraz 2,8%. Wartymi odnotowania są jeszcze buk i świerk występujące łącznie na około 3,2% powierzchni. Udział pozostałych gatunków jest niewielki, bądź śladowy w ogólnej powierzchni leśnej.
Najnowsze aktualności
BRUDNICA MNISZKA – OPASKI LEPOWE
BRUDNICA MNISZKA – OPASKI LEPOWE
W połowie kwietnia w niektórych oddziałach leśnych na ternie nadleśnictwa wyznaczone zostały grupy drzew lepowych.
Grupa drzew lepowych to 3 drzewa (A, B, C), na których na wysokości około 2 metrów, zakłada się opaski lepowe lub smaruje się warstwę lepu o szerokości około 10 cm. Takie opaski pełnią funkcję przeszkody dla wspinających się w korony drzew gąsienic brudnicy mniszki.
Drzewa lepowe kontrolowane są przez leśniczych oraz podleśniczych i na podstawie danych ilościowych gąsienic „pod lepem” przekazanych do nadleśnictwa określa się zagrożenie dla drzewostanów, których igły stanowią smakowity kąsek dla gąsienic.
Kolejny etap monitoringu zagrożenia odbędzie się w sezonie letnim. Wówczas obserwowany będzie lot motyli brudnicy mniszki.
